Carnaval is als liefde, besluit Cleo: ‘Je moet erin geloven, anders wordt het niets’

Ja, hallo! Ik sta hier weer op mijn plekkie bij stadsbistro Christoffel. Het is Aswoensdag en de mensen die een schurfthekel aan carnaval hebben, zijn blij dat alles opgepoetst is en dat zij hun vertrouwde uitsmijtertje weer kunnen eten. Ik tuur door het raam dat inmiddels terug in zijn kozijn is gezet. Het is rustig op straat. Het lijkt alsof de Oeteldonkse invasie één grote hersenschim is geweest.